Άλλη μια γυναικομάζωξη στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία.Είναι από εκείνες τις συγκεντρώσεις που σκάνε από το πουθενά , που ξεκινούν μα τι-τραβάω-η-γυναίκα-ολημερίς γκρίνια,συνεχίζουν με μίνι μαλλιοτράβηγμα γιατί δεν προλάβαμε αγκέν τη νυχτερινή προβολή της ταινίας που ένα μήνα τώρα κανονίζουμε, προχωρούν σε οινοποσία,σχολιασμό των πεπραγμένων( το λεγόμενο κοινωνικό σχόλιο) και καταλήγουν σε βαθύ προβληματισμό.
Θέμα συζήτησης δεν προϋπάρχει, ούτε κατασκευάζεται για να κατασκευαστεί.Αφορμή για τα χθεσινά (ρεζιλίκια πράγματα) στάθηκε ένα άρθρο σε χαζογυναικείο περιοδικό, με τίτλο: «πως να γίνεις σκύλα». Ναι..ήταν κάτι σαν συνταγή ,με οδηγίες κλπ.Κεντρικός άξονας αυτής της «μελέτης» ήταν το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξαν έγκυροι (?) μελετητές των σχέσεων πως οι άντρες προτιμούν τις αδίστακτες , τις δεν-χαμπαριάζω-σου λέω γκόμενες που βλέπουν στόχο, στήνουν ιστό , μεταμορφώνονται από γατούλες σε τίγρεις και τούμπαλιν μέχρι να βρουν στόχο..Γύρω από αυτόν τον κεντρικό άξονα αναπτύχθηκαν όλες οι δυνατές παράμετροι, και βγήκε το «πρόσωπο» (ή προσωπείο-όπως το πάρει κανείς) μιας γυναικείας συμπεριφοράς που , στην ουσία, αποτελεί το ιδεατό πρότυπο για την χαοτική εποχή που διανύουμε.
Οι αντιδράσεις της παρέας ,μπροστά στη συνταγή της επιτυχίας , ήταν έντονες. Κοινώς , παραλίγο να παίξουμε τις μπουνιές ,καθώς οι μεν τεχνοκράτισσες υποστήριζαν πως δεν υπάρχουν συνταγές που να ρυθμίζουν το on/off , ενώ οι πιο θεωρητικές –ας το πω...έριχναν και λίγο νερό στο κρασί τους. Τελικά συμφωνήσαμε, πως πράγματι ο πιο σκληρός (είτε είναι άντρας , είτε γυναίκα) επιβιώνει αλλά κάποια πράγματα μένουν σταθερά και απλά αλλάζουν οι αναλογίες. Ποιά είναι τα σταθερά; Εδώ βάλαμε όλο μας το ταλέντο και καταλήξαμε στο εξής επιμορφωτικό:
Υπάρχουν τέσσερα κλασσικά γυναικεία αρχέτυπα. Η μάρτυρας, που ανακαλύπτει μέσω του πόνου , την αυτο-άρνηση και κατ’επέκταση μέσω αυτής μαθαίνει τον εαυτό της. Η παρθένα( και δεν εννοώ ως προς τη σεξουαλικότητα) , η οποία υπάρχει μέσω της απόλυτης ανεξαρτησίας.Ό,τι μαθαίνει είναι αποτέλεσμα της ικανότητάς της να κουμαντάρει τον εαυτό της εντελώς μόνη.Η αγία..που βρίσκει τον αληθινό σκοπό της ζωής της στην άνευ όρων αγάπη ,στην ικανότητά της να δίνει χωρίς να περιμένει να πάρει κάτι πίσω.Η μάγισσα, που ψάχνει απόλυτη και ατελείωτη ικανοποίηση δίνοντας με αυτόν τον τρόπο νόημα στην ύπαρξή της.
So…τα πράγματα είναι απλά, για αυτό και είναι τόσο περίπλοκα.Αν πάρεις πιο πολύ witch…θα φαίνεσαι bitch.Αν πάρεις πιο πολύ martyr…θα φαίνεσαι victim.Έτσι είναι...διαφορετική ποσότητα από το κάθε υλικό...δίνει και διαφορετικό αποτέλεσμα.Η δε ποιότητα των ανθρώπων γενικότερα , αποτελεί ένα μίγμα από man’s quality, woman’s quality, child’s quality…ώστε να υπάρχει inner balance.
Βασικά , μπερδεύτηκα. Και θα έχεις δίκιο να μου πεις..»μα καλά...που την είδες την επιτυχία..αφού μπουρδουκώθηκες ,τρομάρα σου, ανάμεσα στις λέξεις;» Είναι αυτό το κακό – mathemagician κατάλοιπο που έχω, να μ αρέσει να χρησιμοποιώ το 100% της CPU του εγκεφάλου μου ακόμα και αν στην πορεία καίγονται κύτταρα. Επιβεβαιώνω με αυτόν τον τρόπο πως δεν είμαι φυτό , πως ακόμα έχω τη δύναμη να αναιρέσω και το πιο κατεστημένο cosmopolitan. Multiplexibility , θαρρώ το λένε αυτό.