Έρωτας:
Οι αρχαίοι Έλληνες του έβαλαν φτερά για ταχύτατη μετακίνηση από καρδιά σε καρδιά, του έδωσαν και βέλη για να τραυματίζει ανεπιστρεπτί τα θύματά του.Ως καρπός απαγορευμένης σχέσης , είναι πονηρός και παθιασμένος. Και το κόνσεπτ ολοκληρώνεται με τη μεταμόρφωσή σου σε αγάπη και αφοσίωση. Εξαιτίας της σφοδρής επίδρασής του ,μερικές φορές μετονομάζεται σε καψούρα και αντιμετωπίζεται σαν ασθένεια.Η ίαση είναι δύσκολη και απαιτεί βαριά ποτά,βαριά τσιγάρα , βαριά λαϊκά τραγούδια , μια ντουζίνα softex και καλούς φίλους που έχουν αποτοξινωθεί. Πως καταλαβαίνει κάποιος πως είναι ερωτευμένος; Κυρίως από τις πεταλούδες στο στομάχι. Έπειτα, αφηρημάδα, ανορεξία , το σύνδρομο ‘’κολλάω στο τηλέφωνο μέχρι να κάνει ντριν’’ , από τη συχνή κυκλοθυμική διάθεση και φυσικά από το γεγονός πως οποιοδήποτε τραγούδι ακούσουμε,νομίζουμε πως γράφτηκε για μας.
Είμαστε ο μοναδικός λαός που έχουμε άλλη λέξη για τον έρωτα και άλλη για την αγάπη . Θέλοντας να τονίσουμε πως πρόκειται για δύο διαφορετικά πράγματα.Και ως συναίσθημα ενώ το ένα φθίνει εκθετικά , το άλλο είναι συνάρτηση γνησίως αύξουσα. Που σημαίνει πως μπορεί κάποιος με τον οποίο είμαστε σφοδρά ερωτευμένοι κάποτε , να έχει μεν μια θέση στην καρδιά μας ,αλλά όχι και στο ερωτικό μας βαρόμετρο.
Πάντως σήμερα, είναι μια ξεχωριστή ημέρα. Αν βγεις μια βόλτα στους δρόμους της πόλης και αν ανοίξεις star, θα δεις παντού γιορτινές-κατακόκκινες καρδούλες...Λες και έβρεξε έρωτα και πότισαν οι δρόμοι. Το βράδυ , οι συνήθεις ύποπτοι –οι ερωτευμένοι , κυκλοφορούν χέρι-χέρι, στολισμένοι, χαμογελαστοί, με το λουλουδικό τους, την καρτούλα τους..το κάτι τις τους , με το ‘’σ’αγαπάω-μωρό-μου-πότε θα έρθεις στον μπαμπά μου’’ βλέμμα των κοριτσιών και το ‘’ άντε να τελιώνουμε-με τις καρδούλες- και να κάνουμε κάτι χρήσιμο’’ βλέμμα των κυρίων. Η μεγαλύτερη πλάκα είναι όταν οι άντρες διαλέγουν εσώρουχα για τις κοπέλες τους, περιγράφουν με τα χέρια το μέγεθος του στήθους , διαλέγουν ότι πιο kinky φαντασιωθούν , νομίζοντας πως θα της αρέσει κιόλας....Οι δε κοπέλες , ότι βρει σε αρκουδοκουκλάκι μεγέθους xl , ή σε boxeraki (κολλητό ή άνετο-δεν το πολυψάχνουν-αρκεί να είναι μάρκα) , είναι το ιδανικό δώρο για μια τέτοια μέρα. Δηλαδή,ότι να’ναι. Έχουν παρατηρηθεί και φαινόμενα όπου τα μπακούρια-ανεξαρτήτως φύλου, στέλνουν δώρο στους εαυτούς τους, για να παρηγορηθούν όπως και μερικές που περιμένουν τον πρίγκηπα με το άσπρο άλογο και την ανθοδέσμη ,χωρίς να ανοίξουν τα στραβά τους να δουν πως ο κόσμος δεν περιστρέφεται γύρω από αυτές.
Οι πιο πολλοί πάντως περνάμε ανώδυνα τη μέρα αυτή,εκτός και μας έχει αφήσει κάποιο κουσούρι.Για μένα προσωπικά,αποτελεί μια κακή μνήμη, αφενός γιατί αυτή την αποφράδα ημέρα γνώρισα τον μεγαλύτερο έρωτα της ζωής μου –που εξελίχθηκε σε μεγάλη αποτυχία...και αφετέρου γιατί μια τέτοια μέρα σιχάθηκα τα λουλούδια ,που αποτέλεσαν δώρο κάλυψης μαλακίας και όχι έκφραση αγάπης,σκέψης, εκτίμησης..Από τότε..ούτε τσουκνίδα δε θέλω να βλέπω...Μπορεί τελικά να μου έχει αφήσει κουσούρι όλο αυτό..δεν ξέρω.Πάντως ,μου λείπουν οι πεταλούδες στο στομάχι...μου λείπει ο έρωτας , όπως όταν είσαι άρρωστος , πίνεις όλη μέρα τσάι και τρώς νερόβραστες σούπες..και σου λείπει μια ζεστή σοκολάτα, ένα ποτήρι κόκκινο κρασί, μια βόλτα στη θάλασσα...